هویّت ذاتی و وجودی همۀ موجودات امکانی، هویّت تعلّقی (آویختگی محض) است که دم به دم از ربّ ودود فیض وجود می گیرند و نسبت به خود، عدم و بطلان محضند.
و یکی از بطون معانی قصۀ شیرین عالم ذرّ، همین نکته است که وقتی خدای سبحان، حقیقت وجودی انسانها را به آنها نمایاند و آنها به تماشای خود نشستند و خود را ربط محض به رب یافتند، با زبان وجود که از زبان قال و حال هم گویاتر است، گفتند: "بلی شهدنا".
و این عالَم همچنان موجود است و به لحاظ رتبی قبل از این عالم است نه از حیث زمانی و از فرط ظهور و شدّت بروز مخفی است و نیل به این عالَم، تنها کمال مطلوب برای انسان است.
تراب عتبة المهدی محسن دامادی پور
عالم ,شیرین عالم منبع
درباره این سایت